Angstlijst - Mindtuning
Angsten per categorie
Sociaal

iedere sociale fobie en angst

Ruimtelijk

Hoogtevrees, pleinvrees, rijangst, etc.

Natuur

dieren, insecten, onweer, water, natuurverschijnselen, etc

Lichamelijk

naaldangst, verwondingsangst, bloedangst, etc

Overig

Alle angsten en fobieën die niet tot een van de andere classificaties behoren.

Waar komen al die vreemde angsten toch vandaan? (En hoe kom je er vanaf?)

Printvriendelijke versie

De creatieve geest
De menselijke geest is bijzonder creatief in het bedenken van oplossingen, maar ook in het bedenken van problemen. Beiden passen in hetzelfde proces van ontwikkeling en vooruitgang: zonder probleem geen oplossing. Dagelijks worden we omringd door de meest vernuftige uitvindingen en creatieve uitingen. Het Internet is een goed voorbeeld van wat er uit het menselijk brein kan ontstaan. Mensen zijn meesters in het bedenken van scenario’s die een echt leven kunnen gaan leiden. Een vaardigheid die ons soms van pas komt.

Maar onze geest kan ook dingen bedenken die ons tegenwerken. Een reeks treffende voorbeelden vind je op deze site; kijk maar naar de lijst van alle verschillende angsten. De meeste mensen kunnen zich bij veel vormen van irreële angst niets voorstellen. Maar in bijna iedereen huist wel de aanleg tot onlogische, vergezochte, vooringenomen en bevooroordeelde gedachten. En wanneer we die combineren met angstprikkels wordt het aannemelijk dat ieder mens ook de potentie heeft om onlogische, vergezochte, vooringenomen en bevooroordeelde angsten te vormen.

De directe oorzaak van een irreële angst
In het geval van een angstprobleem is het een belangrijke eerste stap om te beseffen waar deze angst vandaan komt. Dat betekent niet dat we per se in het verleden hoeven te spitten om het antwoord te vinden op waaróm iemand nu specifiek bang is voor spinnen, een vliegfobie heeft of waarom iemand 30 keer in een uur zijn/haar handen moet wassen. Iedere vorm van irreële angst, paniek en/of dwang is het gevolg van een overactiviteit van het zenuwstelsel. Het angstspectrum is breed en gaat van een lichte verlegenheid tot paniekaanvallen, van een zekere mate van faalangst tot een dwangstoornis die je leven beheerst. Maar ze hebben met elkaar gemeen dat ze allemaal producten zijn van ons onbewuste zenuwstelsel, dat zichzelf een verhoogde activiteit van angst heeft aangeleerd.

Stress en leefstijl
Wanneer je lange tijd hebt blootgestaan aan stress of verwarring, of een heftige gebeurtenis hebt meegemaakt - soms in combinatie met bepaalde leefpatronen (roken, alcohol, suikerrijk eten en koffie) of overgenomen angstig gedrag uit de omgeving - raakt het zenuwstelsel overactief. Deze overactiviteit verstoort je lichaamsfuncties en dit verstoort dan weer het denken. Er ontstaat een programmafoutje en hieromheen een gedragspatroon: het onderbewuste is zelf een creatief proces gestart om de angstgevoelens te legitimeren. Dit op basis van herinneringen en associaties. Zo ontstaan de meest creatieve angsten. Maar: ze zijn een onterecht signaal van je lichaam; er is in gevallen van irreële angsten namelijk redelijkerwijs geen sprake van écht gevaar. Het zijn loze gevoelens en gedachten die er alleen maar zijn omdat je zenuwstelsel een ‘verklaring’ heeft gezocht voor de actieve conditie waarin het verkeert (je angstmechanisme is op de ‘aan’-knop blijven steken en denkt nu dat dit normaal is). Vervolgens ontstaat de neiging om iets met die angst te gaan doen, volkomen logisch. Je luistert (gehoorzaamt) naar de signalen, gaat naar therapie, spreekt over je angst, leest van alles over je angst, verbijt je over je angst, gaat zoeken naar verklaringen, vechten tegen je angst, en ga zo maar door.

Ziekte of gewoon… een gewoonte?
Dit zijn allemaal gedragspatronen die het zenuwstelsel conditioneren en actief houden, om dat te doen wat het nu heeft aangeleerd te doen. En dat is de valkuil waarin iedereen met een angstconditie steeds weer trapt. Deze informatie is heel belangrijk om te begrijpen. Wanneer je last hebt van overmatige angst, ben je niet echt bang in de zin dat je daadwerkelijk in gevaar bent. Maar je beleeft wél de sensaties en gedachten van angst. En deze zijn het product van een overactief deel van je zenuwstelsel; een activiteit die je zelf - onbedoeld - in stand houdt door er in mee te gaan, en er denkt wat mee te moeten doen. De meeste therapeuten en psychiaters vertellen dit niet aan hun patiënten. Sterker nog, ze zijn hier nauwelijks van op de hoogte. Ze behandelen angst als een psychologisch probleem of als een ziekte. Sommige psychiaters geloven nog steeds dat de oorzaak van een angstconditie een chemische disbalans is van neurotransmitters (stofjes) in de hersenen. Maar zoals de huidige moderne wetenschap bevestigt, wordt angst niet veroorzaakt door een chemische disbalans, maar is de chemische disbalans hooguit een gevolg van een overactiviteit van het zenuwstelsel. Er zijn ook therapeuten die denken dat het ligt aan een verstoring van energiebanen, dat angst een erfenis is uit een vorig leven, of mogelijk het gevolg van een contact met buitenaardse wezens. Een angstprobleem is geen van allen: het is een gedrag, een geconditioneerde gewoonte die de overactiviteit van een deel van je zenuwstelsel in stand houdt.

Criteria voor goede hulpverlening
De beste manier om van je angstklachten af te komen, is een goede coach of therapeut vinden die dit precies snapt. Daar zijn er jammer genoeg maar weinig van. De meeste therapieën, inclusief cognitieve gedragstherapie, gaan met de angst aan de slag en niet met de oorzaak. Dit heeft een contraproductief effect. Men kán wel ver komen in het beheersen van de angst, bijvoorbeeld door exposure, maar de angst gaat bijna nooit helemaal weg. Hij wordt in het meest gunstige geval ‘leefbaar’, en dat is eigenlijk het meest ongewilde effect, omdat je bij de kleinste tegenslag zo weer op je oude angstniveau zit. Medicatie is evenzeer af te raden, dit heeft alleen maar een onderdrukkend effect, is schadelijk voor de gezondheid en gaat vaak gepaard met vervelende bijwerkingen. Angst is een bewust en onderbewust aangeleerd gedragspatroon, net als nagelbijten, en leer je niet af met een pilletje. De meeste mensen krijgen hun ‘oude’ angstbeleving terug nadat ze met de medicatie stoppen.

Belangrijke stappen om angst te overkomen
De eerste stap is je angst te ontmaskeren: door de beelden en gedachten in je hoofd af te stemmen op de werkelijkheid. Vervolgens is het zaak je energie en gedachten weer te richten op dingen die je wél wilt. En dan te stoppen met je oude gedragspatroon en weer leuke activiteiten te gaan ondernemen. Zo kom je uit de cirkel en reageert jouw lichaam met nieuw, niet-angstig gedrag. Omdat het voor jouw lichaam en zenuwstelsel veel makkelijker is om niet-angstig te zijn, kan dit proces razendsnel plaatsvinden. Denk dan eerder aan dagen, dan aan weken. Het is belangrijk om een goede coach of therapeut te vinden, die precies begrijpt wat een angstconditie is en dus weet hoe je deze elimineert. Nogmaals, dit zijn er weinig en de meeste snappen er niets van (en doen dus maar wat). Ze zijn meer onderdeel van het probleem dan van de oplossing. Op deze site proberen we steeds meer goede adressen te verzamelen en te delen. Het beste adres in Nederland is Mindtuning: www.MindTuning.nl van de bekende angstcoach Pieter Frijters. Hij hielp vele bekende Nederlanders en nóg meer ‘normale’ mensen van hun angsten af. Het is in ieder geval belangrijk iets aan je probleem te doen, want last hebben van angstprobleem kost ontzettend veel levensplezier. Onnodig, want met een goede aanpak is het snel en eenvoudig op te lossen.

Reacties

Ik denk dat ik eigenlijk…

Ik denk dat ik eigenlijk heel mijn level al last heb van angsten.
Als kind werd ik gepest in de lager school en ook in het middelbaar.
Ik kan me ook herinneren dat ik telkens we gingen zwemmen met school ik een knoop in mijn buik voelde.
Desalniettemin, met dat pesten en zo kan ik niet zeggen dat ik een gelukkige jeugd heb gehad, toch niet op school want thuis had ik toch wel echt goede vrienden, gelukkig.
Mijn ouders hadden ook de neiging om tijdens de zomer de grote kuis te doen, en dan lopen de kinderen in de weg. Ik werd dan tegen mijn wil op jeugdkamp gestuurd. Dat was voor mij de hel. 14 dagen huilen tot ik terug naar huis mocht.
Komt daar nog bij dat mijn vader eigenlijk niet in staat is om emoties te tonen, nu nog niet trouwens naar mijn kinderen toe, hij geeft altijd een ongeinteresseerde indruk. Wat hij wel deed was mij en mijn zuster kleineren en eigenlijk ook pesten.
Tijdens mijn hogere studies heb ik minder last gehad, ik werd niet meer gepest, misschien komt dit omdat in de hogere school toch meer verstandigere mensen rondlopen. Of minder mensen die hun eigen onzekerheden afreageren op anderen. In het begin van elk academiejaar had ik wel zoiets van "oei, moet ik al die leerstof dit jaar verwerkt krijgen, help".
Dat heb ik nu nog trouwens, aan het begin van een nieuw project voel ik me steeds heel onzeker.
De echte problemen begonnen op mijn werk toen ik daar een 7 tal jaar werkte. Er was daar toen een serieuze reorganisatie. Toen ben ik echt door het lint gegaan en sindsdien is het niet meer goed gekomen. Sindsdien heb ik angst voor ontslag, maar als ik ga soliciteren, dan gaat het geprek meestal goed, maar krijg ik daarna gegarandeerd ook angstaanvallen. Tot op het punt dat ik het niet aandurf om het contract te gaan tekenen. Angst voor het onbekende.
Ik nam toen tranxene, xanax retard en seroxat en soms dogmatil.
Na een tijdje bleef ik enkel de seroxat nemen en daar ben ik uiteindelijk een 3-tal maanden geleden mee gestopt. Ik was dus 3 maanden clean. Na 4 jaar medicatie te nemen. De ontwenningsverschijnselen waren bij mij vermoeidheid in de loop van de dag, maar het was me toch gelukt er vanaf te komen.
Het eigenaardige is dat nu ik op verlof ben, ik ineens weer last begon te krijgen van angst en uiteindelijk weer een paniekaanval te verwerken kreeg.
Ik ben nu dus moeten teruggrijpen naar de medicijnen: de seroxat, die waarschijnlijk pas na 3 weken terug gaat helpen, en dus neem ik ook terug xanax retard waar ik dan mee kan stoppen als de seroxat terug begint te helpen.
Het meest vervelende is dat ik in feite een pessimist ben en eigenlijk veel loop te tobben over alles.
Het invoeren van de euro gaf mij ook angst, nu de oliecrisis, de politiek hier in Belgie werkt ook op mijn zenuwen.
Als ik een diagnose van mezelf moet geven zou ik zeggen dat ik een gegeneraliseerd angst syndroom heb. Dat beheerst mijn leven volledig, maar gelukkig kan ik mits die medicatie nog redelijk tot zelfs goed functioneren. Ik ben er mij van bewust dat sommige mensen er veel erger aan toe zijn dan ik, maar zelf ervaar ik mijn problemen toch ook als een serieuze rem om gelukkig te zijn.
Mijn vrouw vertelt me trouwens dat die medicatie mij verandert als persoon, dus ik wel er eigenlijk wel vanaf, maar ik weet niet hoe. Ik verval eigenlijk altijd in dezelfde gedachten patronen.
Ik vrees dus dat ik heel mijn leven aan die medicatie ga vastzitten. geen prettig vooruitzicht.

Ik geloof ook in de kracht…

Ik geloof ook in de kracht van muziek. Het roept emoties op, anders dan angstige (als je naar de juiste muziek luistert tenminste;-)). Wanneer je blije, romantische of anders aansprekende muziek luistert, roept dat dito gevoelens op. Je kunt niet in een vrolijke stemming zijn en bang zijn tegelijkertijd.

Dat is ook waarom ik zo preek voor het zoeken van afleiding. Want hoe kun je van je angst af wanneer je daar de hele dag mee bezig bent? Nieuwe, betere impulsen doorbreken het angstpatroon.

En wanneer je dit structureel doet, gaat je angstmechanisme vanzelf weer in de pas lopen met de werkelijkheid. Van je angst afkomen, lukt alleen wanneer je niet-angstig gedrag oefent in plaats van angstig. Het principe is zo simpel. Het kost alleen wat voetenwerk.

Muziek vind ik inderdaad ook…

Muziek vind ik inderdaad ook super, ik zet muziek op van uit mijn 'apenjaren' sluit mijn ogen en ik ben dan in een flits terug 16, zorgeloos en gelukkig. Dat is tot nu toe het enige dat 100% werkt. Het addertje onder het gras is dat dat in de auto niet kan, omdat je nie volledig kan wegdromen maar steeds alert moet blijven. Ook als je ergens wandelt met iemand kan je moeilijk je koptelefoon opzetten en wegsluimeren. Maar thuis werkt het voor mij beter dan eender welke medicatie die ze voor mij ooit kunnen uitvinden. Een krachtige verbeelding om je dan terug naar die tijd van die muziek te verplaatsen helpt ook een pak.

Bij mij komen vooral de…

Bij mij komen vooral de angsten als ik me tussen de mensen ga bevinden. Weet niet waarom.
Bij mij ligt het denk misschien aan de pubertijd. Had op school niet veel vrienden en buiten school ook niet veel vrienden. Daarnaast ben ik ook gepest of genegeerd door iedereen.
Ik ben in die tijd Nirvana gaan luisteren om het allemaal van me af te zetten en schijt overal aan te hebben. En dat lukte ook.

Als ik jullie reacties bekijken en ik moet zoeken naar een manier waarop je je goed voelt, moest ik daar aan denken en ben dus nirvana weer gaan luisteren. En raar maar waar, het werkt ook nog. Ik krijg weer diezelfde sterke (krachten) die me in die tijd afzette tegen angsten.

Bij mij ligt het geneesmiddel dus duidelijk bij muziek, waarschijnlijk ook omdat ik vanaf jongs af aan al me met muziek bezighoud en zonder muziek ik niet kan leven:P

Dus bedankt voor alle tips, ik heb er zeker wat aan gehad.

Hoi, Herkenbaar, dan dit kan…

Hoi,
Herkenbaar, dan dit kan ook met een goed verbloemde vorm van syndroom asperger te maken hebben. (stoornis in autistisch spectrum)...ben ik na jaren achter gekomen...

Bedankt voor alweer een…

Bedankt voor alweer een reactie. Ik vind het nog wel ingewikkeld allemaal hoor. Weer de kunst om dit dan los te laten. Want ja hoor, komt alweer een lichtelijke stress en angst opzetten, met die waarschuwingen. Of ik wel op de goede weg zit en hoe je op de goede weg komt....dat is dan ook maar vertrouwen op jezelf ofzo..want zijn al die mensen in het reguliere circuit dan fout bezig? Pfff

Dat klopt niet, wat je…

Dat klopt niet, wat je schrijft. Dit schreef ik aan Gerard: "Die hoef je niet te negeren, maar er gehoor aan geven, zoals jij suggereert, houdt een ontregeld proces in stand." Ik vertelde Gerard dus hetzelfde als hierboven.

Bepaalde gedachten mag je wel negeren. Dat is compleet iets anders dan exposure. Exposure is de confrontatie zoeken met je angst. Vanaf de eerste dag dat deze site in de lucht is, waarschuw ik voor exposure.

Soms zien mensen ergens tegenop en laten zich door bepaalde gedachten hinderen, maar niet in de context van een fobie. Die gedachten mag je negeren door je aandacht op andere dingen te richten.

Mariette is idd bang om van huis te gaan. Niet op een fobische manier of in de vorm van pleinvrees. Meer in de vorm van 'ergens tegenop zien'. Ze heeft 'Wat als...'-gedachten en dat is een manier van denken die er makkelijk insluipt bij velen.

Maar dan nog nodig ik haar niet uit om van huis te gaan om haar angst onder ogen te zien, maar juist om afleiding te zoeken, af van het gedrags- en denkpatroon waarin ze zat. Ook weer een belangrijk accentverschil.

Het verschil tussen MT en NLP leg ik niet 1,2,3 uit. Er zijn toch meer verschillen dan overeenkomsten, zeker op het gebied van hoe innerlijke programma's worden aangesproken.

MT is natuurlijker en bestaat niet uit een arsenaal van truucjes, maar is eerder het herleren van natuurlijke kijk- en gedragsgewoontes, in overeenstemming met je natuurlijke biologie. Niets ten nadele van NLP, want ook hierin heb ik verschillende trainingen gevolgd en veel goede dingen uitgehaald.

In je reactie aan gerard…

In je reactie aan gerard eerder schrijf je dit wel zo en ook Martiette van Ee raad je aan van huis te gaan, terwijl ze hier juist bang voor is. Ook eerder in 1 van je reactise benoem je het negeren nadrukkelijk, omdat je er niets mee kunt, met die gedachtes. vandaar dat ik dit zo benoem. Ik ben wel benieuwd wat de accentverschillen dan zijn.

Zowel CGT als NLP kennen…

Zowel CGT als NLP kennen aspecten die lijken op Mind Tuning. Goede dingen lijken vaak op elkaar. Toch bestaan er belangrijke accentverschillen tussen MT enerzijds en NLP en CGT anderzijds.

Ik spreek niet over het 'moeten negeren van gedachten'. Ten eerste moet je niets. En ten tweede kun je je denken niet controleren, noch negeren. Je kunt gedachten wél beter leren te sturen.

Ik roep nooit emand op zich te confronteren met zijn/ haar angst. Dit leidt vaak tot erger. Het andere uiterste ook. Het gaat erom een uitweg te vinden en die ligt vaak in het gericht zoeken van de juiste afleiding en/ of je aandacht te richten op dingen die je op een positieve manier 'grijpen'.

L.S., Ik begrijp niet waarom…

L.S.,

Ik begrijp niet waarom de cursussen van Pieter Frijters, alsook een eventueel huisbezoek zo ongelofelijk duur moet zijn.
Is dat niet enigszins misbruik maken van de situatie?
Ik vind dat niet goed aanvoelen.

met vriendelijke groet,

C. Krook

Pagina's

Direct aan de slag
met het oplossen van je probleem?

Dat kan nu ook online!
Klik HIER voor meer info.

 
“Ik slikte hartmedicijnen om rustig te blijven”
 
“Ik had zélf mijn angsten heel groot gemaakt”
 
“In gesprekken struikelde ik over mijn woorden en verkrampte”
 
“Ik durfde de straat niet meer. Alleen thuis was het veilig”