Angstlijst - Mindtuning
Angsten per categorie
Sociaal

iedere sociale fobie en angst

Ruimtelijk

Hoogtevrees, pleinvrees, rijangst, etc.

Natuur

dieren, insecten, onweer, water, natuurverschijnselen, etc

Lichamelijk

naaldangst, verwondingsangst, bloedangst, etc

Overig

Alle angsten en fobieën die niet tot een van de andere classificaties behoren.

Spheksofobie

Definitie: 
Fobie of angst voor wespen

Reacties

Hoi, ik heb mijn fobie voor…

Hoi,

ik heb mijn fobie voor BIJEN overwonnen door de wespen. het gebeurde op een camping dichtbij het keukenhof. mijn vriendin en ik maakten wat eten onder het buitenzeil van onze tent toen er een stuk of vijf wespen onder datzelfde zeil geraakte. toen ik dit doorhad zijn mijn vriendin en ik onmiddelijk in de tent gesprongen en deden alle tent openingen dicht. hierna hebben we nog zeker 1,5 uur in de tent gezeten en controleerden constant of ze er nog waren. de tweede dag was het het zelfde liedje. ik ben dan gaan denken dat het in mijn eigen tuintje nog zo slecht niet is. ik heb mijn fobie voor wespen en bijen overwonnen door geterroriseerd te worden door diezelfde beestjes. meestal is het enige waar ze geinteresseerd in zijn de zoete geuren en het eten. wespen denken niet in termen van "goh kijk daar eens een mens, we gaan eens kijken hoever hij of zij wegloopt" maar eerder in termen als "hmmmmmmm, zoetigheid; eten". als ik eten vast heb en er zit een welp dicht bij ga ik nog altijd waakzaam zijn maar ik denk niet dat er veel mensen zijn die niet waakzaam zijn in zo'n situaties. ik ga dan eens in mijn tuintje zitten en middageten. :p

ps: wist je dat veel mensen een zweefvlieg met een bij of wesp verwarren, zoek maar eens op! :)

groetjes,

Nee, je hoeft nu nergens…

Nee, je hoeft nu nergens meer bewust over te denken om een angstreactie op te roepen. Als je onbewuste eenmaal een situatie of object als bedreigend heeft geleerd te herkennen, dan gaat dat proces volautomatisch. Maar veel mensen gaan hun fobie met gedachten of ratio bestrijden. En dat is contra-productief.

Succes!

Nadenken, huh? Eigenlijk…

Nadenken, huh?

Eigenlijk denk ik er niet zoveel over na als ik een wesp zie. Zoals ik al eerder heb geschreven is het allemaal begonnen met één wesp op mijn kamer, en op dat moment hoefde ik niet erover na te denken dat ik daar weg wilde. Of nee, liever gezegd, dat ik die wesp wegwilde. Nu nog steeds, ik denk niet van ''hij zou me wel eens kunnen steken, wegwezen hier'', ik ben al weg voordat ik dat kán denken. Ik denk dat het erop neerkomt dat ik bang ben voor het gezoem, en het feit dat ze zo dicht bij je kunnen komen. Als je weet dat ze dicht bij je kunnen komen en dat ze gevaarlijk kunnen zijn kun je volgens mij ook wel een fobie te pakken krijgen.

Ik weet trouwens niet of deze reactie enige 'sense' heeft gehad, maar hoe dan ook, een reactie moest er gewoon komen. 14-jarigen zijn gewoon koppig. :P

Maar toch bedankt dat er moeite is genomen om wat tips te geven, ik ga ze toch maar uitproberen, da's beter dan niks. Bedankt!

Hoi 'wespenvrienden',…

Hoi 'wespenvrienden',

Toevallig legde ik een paar dagen terug iemand uit hoe je aan een wespenfobie komt. Op een onebwaakt ongeblik zie je zo'n beest bij je ranjaglas vliegen, ga je even naar zo'n beest zitten staren en nadenken 'dat ie kan steken, dat dit hele akelige prikken kunnen zijn (misschien heb je het weleens meegemaakt of heb je verhalen gehoord), dat je 'm kan inslikken'... En als je dit maar een paar minuten volhoudt, heb je 'm zo te pakken: een fobie. Is het zenuwstelsel al wat actiever dan is het helemaal zo gebeurd. Dat geldt overigens voor alle fobieën.

Teveel nadenken, is zelden ergens goed voor. Dat hadden de Taoïsten en de Zen Boeddhisten al vroeg door. Echt weten is een autonoom proces, waarbij je bewust steevast het besef rijst dat je niets kunt weten. Ga je nadenken, dan ga je een mening vormen. Of een opvatting. En zoals ook cognitieve wetenschappers doorkrijgen, zijn deze zelden wat waard. Niets zo onbetrouwbaar als het menselijk denken.

Zo snel als je een fobie kunt krijgen, zo snel kun je er ook weer vanaf. Jammer genoeg lukt het mij niet hier kort en adequaat uit te leggen hoe. Maar ik kan wel een paar tips geven. Zorg dat je ogen altijd ontspannen zijn, zeker als je een wesp ziet. Ga niet staren en niet nadenken. Zoek dus wat afleiding. Natuurlijk blijf je alert, maar vertrouw op je zintuigen dat ze je bij echt gevaar toch wel waarschuwen.

Ban gedachten over wespen zoveel mogelijk uit je hoofd. Door de angst zit je snel in een gedachtenvacuüm als het over wespen gaat. Maar blijf er zoveel mogelijk uit door niet te diep te gaan nadenken over die beesten. Dat doen alle andere mensen die niet bang zijn ook niet. Blijf er zeker niet voor binnen. Je leert jezelf zo alleen maar banger te worden.

Succes!

ha ik dacht dat ik de…

ha ik dacht dat ik de enigste was :\

Zomer is niet mijn favoriete tijd van het jaar.. geef mij maar regenweer in de zomer of een gewone winterdag, geen wespen te zien :)
Ik eet ook niet buiten... kon vanmorgend niet eens in de keuken eten omdat er een wesp of bij zat :( ben dan maar in mijn kamer gaan eten.

ik wens u veel geluk :s

Voor ongeveer een jaar heb…

Voor ongeveer een jaar heb ik deze fobie. Het was allemaal begonnen met één irritante wesp die om 5 uur 's nachts mijn kamer was binnengevlogen, en het was maar goed dat ik wakker was. Na een kwartier met een bonkend hart naar beneden gevlogen en staan krijsen bij het bed van mijn ouders, die waren er volgens mij ook niet zo blij mee. Verder op die dag ging ik naar mijn konijntjes toe om ze te verzorgen en ja hoor daar was er weer een. Nog later op dezelfde dag moest ik de was uit de droger halen en er zat er een op de overloop, dus had ik mezelf opgesloten in het ketelhok (waar de droger staat) voor een halfuur. Mijn ouders waren weg, ik was helemaal alleen en toen mijn moeder me naderhand had gered van dat monster was ik helemaal bibberig. Door die ene dag heb ik nu de Speksofobie want als ik ook maar een wesp zie ga ik trillen, gaat mijn hart sneller kloppen, duik ik in elkaar en wil ik alleen maar héél hard wegrennen. Leuk, zo'n dagje...

Tja, en ik weet ook echt niet wat ik er nu nog tegen kan doen. Het is vrij ernstig, ik durf in de zomer bijna niet naar buiten te komen omdat er nog wel eens wespen zouden kunnen zijn en als ik ook maar zacht gezoem hoor ben ik ineens waakzaam. In het begin was dat waakzaam zijn nog wel erger maar gelukkig is dat al minder geworden. Hoe dan ook, heeft er iemand dezelde fobie die misschien wel een oplossing heeft? Ik zou er een moord voor doen (het liefst een wespenmoord) voor die oplossing!

Bedankt voor het lezen.

Direct aan de slag
met het oplossen van je probleem?

Dat kan nu ook online!
Klik HIER voor meer info.

 
“Ik slikte hartmedicijnen om rustig te blijven”
 
“Ik had zélf mijn angsten heel groot gemaakt”
 
“In gesprekken struikelde ik over mijn woorden en verkrampte”
 
“Ik durfde de straat niet meer. Alleen thuis was het veilig”