Aichmofobie

Hi mensen. Ik ben ook bang voor scherpe vorwerpen, hoewel t bij mij niet zo erg is als bij jullie. Hoewel ik finaal zou weigeren als ik meerdere naalden met schokjes zou krijgen! Ben al een aantal jaren eigenlijk meer voorzichtig met scherpe voorwerpen, zoals koksmessen, naalden, punaises en dat soort dingen. Met een broodmes (kartelmes) of vleesmes heb ik het weer niet, want dat is minder scherp. Verder heb ik teveel fobieen om op te noemen.

Ik heb eigenlijk een angst waarvan ik de naam niet weet, ik kan het alleen uitleggen met een voorbeeld...
Stel je hebt een gebouw. Daarin heb je gangen met losse plafondplaten waar van die buizen boven hangen. Als die platen weg zijn, vind ik het eng om daar onderdoor te lopen. Wie weet hoe dit heet?

Wel vandaag moest ik naar de huisdokter voor een vaccinatie die ik had uitgesteld op het CLB wegens mijn angst voor die naaldjes. (Aangezien je daar toch mag weigeren!)
Ik kan iedereen meedelen dat ik die vaccinatie nog altijd niet heb. Mijn angst is zo erg en diepgaand dat ik mezelf soms niet meer in de hand heb!
Vandaag was het zelfs zo erg dat ik de meest spectaculaire stoten heb gedaan om bij die dokter weg te geraken. Gillen, slagen, stampen, spartellen, van de 'tafel' afrollen (soms zelfs met men hoofd eerst) en vele anderen manieren. Het ergste was dat de huisarts de volgende woorden uitsprak: 'Hoe gedraagt ge u nu?! Gelijk een kind van 5 jaar ja!' En buiten deze dingen zijn er waarschijnlijk nog grove woorden gevallen. (Ook bij mij trouwens want het gevoel op die moment kanje niet beschrijven! Mensen die het ook hebben zullen het snappen wanneer ik zeg dat je precies op leven en dood speelt en dus MOET zien weg te komen, zelfs al wanneer je je jas uit doet...)
Maar ik vond het zo erg dat ook langs de kant van mijn ouders en de maatschappij er zo weinig begrip wordt getoond voor de mensen die hier echt last van hebben! En zeker vond ik dat de huisarts meer begrip moest tonen voor de situatie... Ok ik ben het er volkomen mee eens dat het ook niet leuk voor haar was om (per ongeluk!!) bijna een voet tegen haar gekregen te hebben. Maar zeker als huisarts zou zij moeten weten wat de ernst is! Zeker als het een erkende fobie is en er dokters mee bezig zijn, zoals ik al las op enkele andere sites.
Ik wordt thuis dan ook gestraft als elke keer wanneer ik de vaccinatie niet laat zetten wat in mijn ogen dan gewoon slaagt op onbegrip. Achja, wat doen we er uiteindelijk aan?!
Als ik dan zou zeggev wat de oorzaak is zou ik het niet weten! In geen 1000 jaar want het is eigenlijk gewoon erger geworden naarmate ik ouder werd. In het begin was het gewoon eens wegtrekken en daarna liet ik het wel doen maar het is pas heel erg geworden na een spiertest in het ziekenhuis. Daar moesten ze een naaldja in de spier in mijn hand (tussen duim- en wijsvinger) steken en op verschillende plekken in mijn benen en armen waar vervolgens een klein schokje op gezet werd. En daarna ging het nog alleen maar bergafwaarts tot nu, het toppunt in mijn ogen! Want ik zou zelfs die laatste spuit van mijn vaccinatie gewoon niet meer gaan halen! Nu lijkt mij deze onnodig en ik zou meerdere keren medische hulp vermijden uit angst voor naaldjes en dergelijke. Maar ik denk eigenlijk dat er in mijn geval geen definitieve oorzaak is, dusja...

Maar wat doen we eraan?

hoi,

ik ben ook doodsbang dit jaar moest ik me laten inenten tegen baarmoederhalskanker. 3 PRIKKEN!!!
toen ik dat hoorde was ik even helemaal uit het veld geslagen.
toen ik geprikt moest worden was ik doodsbang ik trilde en zweette en ik kon mezelf er gewoon net toe zetten om mijn jas uit te doen. ik heb het gevoel dat als je hem uit doet dat je dan niet eer veilig bent en ze je zomaar van alle kanten kunnen prikken. de vrow die mij ging prikken zag dat ik heel bang was en probeerde me gerust te stellen maar dat had helemaal geen zin. ik was bang en niemand kon daar iets aan doen en al zeker diegene die mij ging prikke niet. ik werd geprikt en dufde niet meer te bewegen en keek ik de anderen kant op. na afloop vroeg die vrouw of het wel ging. ik zag spierwit en trilde als een rietje ik was in een soort shock. ik kon niet meer praten als ik het probeerde kwam er alleen maar gepiep uit mijn keel. Ik was nog dagen van slag. Bij de 2e en 3e prik ging het ook zo. weet iemand iets om hier vanaf te komen?
Ik wil graag verpleegkundige worden maar dan zal ik me toch echt over mijn angst heen moeten zetten.

xxx Ri

ik wil echt nooit meer een prik :(

eey,

ik val ook flauw met prikken (afgelopen 2x gebeurd...)
en ik ben ook een keer zo gek geworden dat ik op mijn rug in de gang ging liggen en rondjes draaien...

als ik iemand op tv geprikt zie worden begin ik te huilen, ook al houd ik mijn hand voor mijn ogen.
En als iemand in mijn schouder prikt ga ik ook huilen.
Ik ben ook flauwgevallen toen ik hoorde dat ik een prik zou krijgen.

Toen we met natuurkunde een practicum met spuitjes hadden heb ik de hele les huilend, bijna flauwvallend en hyperventilerend in het wc-hokje gezeten.

Ook kan ik niet tegen wespen, dan ga ik huilen, gillen, me verstoppen of wegrennen...

Ik wil nooit meer een prik, maar ik ben heel erg bang dat het toch eens zou moeten :(

Michelle

Ik heb van de dokter en de tandarts een truukje geleerd hoe naalden zo min mogelijk pijn doen.
Want ik moest me laatst laten inenten, en heb daarbij direct aangegeven dat ik doodsbang voor naalden ben.
Bij de tandarts met de verdoving hetzelfde.
De dokter zei dat als ie ging prikken, ik net zo lang moest uitademen, totdat er totaal geen lucht meer in m'n longen zit. Op wonderlijke wijze werkte dit echt. De pijn was een stuk minder. Het was wel even vervelend, maar niet pijnlijk. (en ik ben enorm kleinzerig, dus dit was echt anders voor mij.)

Bij de tandarts had ik hulp van de tandarts zelf nodig.
Zij prikte met een nieuw soort verdoving. Bij de oude is de naald wat dikker, en voel je dat de verdoving er zit. (een koud, tintelend gevoel)
Deze tandarts had verdovingen waarvan de naald bijna zo dun als een haartje was, echt enorm dun, en toen de verdoving werkte, voelde ik er eigenlijk amper wat van.
De tandarts drukt volgensmij ook altijd haar nagel in m'n wang, zodat die gevoelszenuwen dat gevoel naar m'n hersenen stuurt, en ik daardoor de verdoving een stuk minder voel.
Want ik vroeg aan haar of zij de verdoving altijd eerst in m'n wang prikte, dat bleek dus niet zo te zijn. Ze drukte al die tijd de verdoving gewoon in m'n tandvlees, maar toch voelde ik iets prikken in m'n wang :p

kwou net zegge mensen die het niet hebben maar die het gwn nie prettig vinden doen het zijn ze er vanaf maar mensen die het echt hebben zoals wij denken daar geen seconde over na maar kga stoppe met computere morge post ik wel weer wat

inderdaad dat is helemaal ziek!!! nou dus echt niet!!!!

ze zeggen dat als je jezelf bloed afneemt dat je van je fobie afbent.... NO FCKING GOD DAMN WAY -.-
iemand met die fobie doet dat dus echt niet.

vanmiddag hadden we practicum mossel ontleden onze docent zei: jongens uitkijken met het mes want ze zijn nieuw als je je snijd kan je naar de huisarts voor een spuit. dus dat uur was levensgevaarlijk in mijn ogen :P

ja dat is ook wel erg hoor als je iets echt moet terwijl je doodsbang bent ik denk niet dat ik daar nog ooit van af zal komen die angst...

sja ik ben even bang als jij ik heb het zelfde alleenik ben ertoe gedwongen maar wat moet dat moet dan maar. kheb altijd leuke opmerkingen maar dat uur was ik helemaal stil en die prikvrouwofzo vroeg of ik koekjes wou ik nam er een en als ze me er nog een gaf kwam die net zo hard weero ver haar uit, als ik er niet toe gedwongen was had ik het niet gedaan het bleek gwn zonne-allergie te zijn (erg raar maar niet schadelijk )

ahaa dus zo doe jij dat ja jij durft nog te gaan maar ik durf niet eens te gaan als ik er nu al aan denk word i kal misselijk en breekt het zweet me uit :P :S eigenlijk wel erg hoor dat iemand zo iets ergs kan hebben toen ik jong was nooit bang geweest maar de laatste jaren.... mischien kan t ook komen ook toen ik jong was heb ik nekkramp gehad weet niet of je dat kent had ik de zwaardere vorm en ze hebben me toen schijnbaar helemaal lekv gestoken in mn handen voeten mn benen zelfs mischien dat het daar aan ligt ....

ik knijp trouwens altijd men ogen helemaal dicht en je moet zoveel mogelijk blijven praten als je blijft praten komt het goed ;)

sja je kan het zo bekijken, je moet denken hoe beter je leven er zou van KUNNEN WORDEN.. en als je bijv. de volgende ochtend moet laten prikken zo snel mogelijk gaan ben je nog moe ben je gelijk een beetje verdoofd... :P ben trouwens achtergekomen heb aichmofobie en trypanofobie is trouwens het zelfde heb jij ook zo te zien.

ik ben ook echt voor de doods voor naalden, inentingen, bloed prikken spuiten, naalden.
ik ben 14 moest het voor het laatst ook je kan er het best maar zo snel mogelijk vanaf zijn.
ik had trouwens elke keer bij prikken dat ik echt superberoerd ben echt heel erg... ik d8 dat het eerst "tryphanofobie" heette

Ik ben nu 4 maanden en als de dood voor naalden
en bloed aftappen.
ze hebben mij al een par een keer verzoek gegeven voor bloed af te nemen
ik durf het nog steeds niet en ben er gewoon echt panisch voor.
hoe moet dit nu verder als ik er nu al aan denk trek ik wit weg en breekt het zweet me uit
hoe moet ik dit nu verder doen omdat ze zeggen dat ik verplicht ben bloed af te tappen met de zwangerschap is dat zo?