Angstlijst - Mindtuning
Angsten per categorie
Sociaal

iedere sociale fobie en angst

Ruimtelijk

Hoogtevrees, pleinvrees, rijangst, etc.

Natuur

dieren, insecten, onweer, water, natuurverschijnselen, etc

Lichamelijk

naaldangst, verwondingsangst, bloedangst, etc

Overig

Alle angsten en fobieën die niet tot een van de andere classificaties behoren.

Vestifobie

Definitie: 
Fobie of angst voor kleding

Tags: 

Reacties

hallo, mijn naam is misha en…

hallo,
mijn naam is misha en ik ben nu 19 jaar.
sinds ongeveer een jaar kan ik veel soorten kleding niet verdragen.
en dan niet omdat ik de kleding niet leuk vind maar vanwege de stof.
het begon ermee dat ik niet tegen wol kan(nou is dat een stof waar veel mensen niet tegen kunnen)
het breid zich uit en het is nu al zo erg dat ik veel kleding weg gooi omdat ik het niet kan verdragen het te lang aan te houden.
ik krijg dan overal kippenvel en last van veel speeksel in mijn mond.
ook kom ik dan niet meer in mijn woorden.
ik vind dit heel erg en vind het ook jammer dat er zo weinig over bekend is.
ik raak ook in paniek als ik het aan moet raken.
mensen in mijn omgeving weten het wel maar reageren er vaak nogal lacherig op of gaan me er mee pesten door over een bank waarvan ze weten dat ik niet tegen die stof kan door daar overheen tre krabben.
ik vind dit heel vervelend en kan ze maar niet duidelijk maken dat het echt niet leuk is.
het gaat nu zelfs zo ver dat ik kleedjes over de bank heen moet leggen omdat ik er anders niet op ga zitten

Hallo Mischa, Ik ben ook nog…

Hallo Mischa,

Ik ben ook nog steeds bezig antwoorden te vinden en oplossingen voor mijn zoon (12).
Na 9 weken revalidatie met ergotherapie/fysiotherpaie, EMDR, om te kijken of zijn overgevoeligheid wat aangenamer zou worden heeft hij duidelijk zijn top bereikt. t shirt met mouwen maar niet over zijn schouders....zijn huid loopt dan ook rood met witte vlekken, aan. Ook zijn temperatuur loopt anders en natuurlijk het reageren als hij het aantrekt.
In de wereld van overgevoeligheid, SID / SPD en/of vestifobic of zoals Dr. Daniel Amen van de Amen clinic het zegt, het is toch steeds weer die brein die je zo laat reageren, want ook angst zit daar gestationeerd.

Jeff en ik begrijpen je heel goed, de plagerijen, het lachten, het niet snappen, het kijken, het weten dat je niet alles meer zomaar kan doen. Vreselijk is het en heel vermoeiend ook. Zelfs tijdens de opname in het Revalidatiecentrum ( wat een proef was) moest hij toch uitleggen wat er met hem aan de hand was en dat aan de kids met rolstoelen en vele andere problemen.
Hij zou zo graag gaan snowboarden....lukt niet en zelfs naar school gaat niet meer.....en zo verdwijnen we in de wereld van hulpverlening en blijf je zoeken.....en ja er is duidelijk weinig bekenheid. Zelf vond ik wel dat er meer forums in USA waren, dat was op SID en dan de tactiele kant van overgevoeligheid.

Ik ben er volledig van overtuigd dat het twee kanten heeft, waar het ook begonnen is, maakt niet uit. Lichamelijk zie je jouw reactie en psychisch zie je het ook. Je kan het van zoveel kanten benaderen maar uiteindelijk zal jij een oplossing moeten zoeken die bij jouw past.

Ik hoop dat je blijft zoeken en dat je al je energie op die kant zet en niet op de belevening waarin je steeds raakt. Mochten we wat voor je kunnen betekenen of als wij iets op onze weg tegenkomen, ik laat het weten.

groetjes Karen, moeder van Jeff

mijn zoon van 11 kan geen…

mijn zoon van 11 kan geen ondergoed verdragen en kan geen shirts aan. hij draagt maar 1 oversized
t shirt zonder mouwen en trekt deze helemaal van zich af. Heeft ook maar 2 korte broeken met los elastiek. Zijn reactie is heftig, benauwd, paniek etc. Hij is erg overgevoelig op andere vlakken.

mijn dochter van 4 jaar…

mijn dochter van 4 jaar heeft last van kleren aantrekken nu al 2jaar. ze trekt helemaal blauw en gaat trillen.

Direct aan de slag
met het oplossen van je probleem?

Dat kan nu ook online!
Klik HIER voor meer info.

 
“Ik slikte hartmedicijnen om rustig te blijven”
 
“Ik had zélf mijn angsten heel groot gemaakt”
 
“In gesprekken struikelde ik over mijn woorden en verkrampte”
 
“Ik durfde de straat niet meer. Alleen thuis was het veilig”