Batofobie

Nou ik heb angst als ik in een hoog gebouw loop zo als Een vliegveld of in de gymzaal ik durf niet naar het plafond te kijken of koprollen te maken ik krijg een benouwd gevoel en raar gevoel in mijn buik ook bij hoge gebouwen maar als ik op mijn rug naar de wolken kijk GEEN LAST!!! heeel raar ik dacht dat ik de enige zou zijn met dit probleem :( maar gelukkig niet ook krijg ik een stik gevoel en dat ik iemand of een voorwerp moet vasthebben ! Ik hoop dat iemand dit snapt

Hallo, ik ben al jaren lang bang voor hoge kunstwerken, gebouwen enzovoort...
Laatst liep ik langs een gigantisch groot kunstwerk, en ik ging bijna hyperventileren. Ik wist toen nog niet dat ik zó bang was! Sinds kort let ik op alle hoge dingen en krijg ik allemaal rillingen.
Ik weet zelf niet precies wat de angst is...

@ Anoniem
Het is niet zozeer omhoog kijken in het algemeen, alleen wanneer ik in het bijzijn ben van hoge gebouwen of hoge plafonds. Ik ging er vanuit dat dit ook een vorm van Batofobie is, maar bij nader inzien is het eigenlijk een combinatie van beide (Bato en Anable).

Hoe heet dat dan Mark? Anablefobie? Je zegt: "Gister eindelijk een naam gevonden voor een vrees die ik blijkbaar al tijdje met me mee draag" maar je noemt de naam niet en ben eigenlijk wel benieuwd.

Gister eindelijk een naam gevonden voor een vrees die ik blijkbaar al tijdje met me mee draag. Het omhoog kijken wanneer ik me in de nabijheid van hoge gebouwen of andere bouwwerken bevind bezorgt me iedere keer weer een vervelende rilling door mijn hele lichaam. Dit is iets wat in de loop der jaren steeds sterker lijkt te worden.
Naast hoge gebouwen ken ik deze vrees ook wanneer ik me in een ruimte begeef waar een hoog plafond is, neem als voorbeeld een schip in een kerk. (niet lang geleden in de kerk geweest met het hoogste schip van de wereld en ik ben er misselijk naar buiten gelopen.)
Op een of andere manier dwing ik mezelf om omhoog te kijken, waarna ik steeds weer dat vervelende gevoel krijg. Tot op heden kan ik er nog wel is om lachen, maar echt fijn is het niet.
Mijn mening is dat wanneer je over een vrees heen wilt komen, je deze moet confronteren. Nuchter blijven en erbij stil staan dat er eigenlijk helemaal niets eng aan is.

@ Michelle: Angsten kan je voor van alles hebben, toevallig deel ik het vervelende gevoel dat je krijgt wanneer je naast een hoog bouwwerk omhoog kijkt. Sommige mensen hebben dit niet, zoals je broer misschien. Het feit dat hij dit aanstellerij noemt komt misschien dat hij gewoon niet in kan beelden hoe het is en niet begrijpt wat het is. Mijn tip: Hecht er geen waarde aan wat hij zegt.
Wat betreft het lichtje in een zwembad, daar kan ik me wat bij voorstellen. De onwetendheid van wat er nou daadwerkelijk daar bevindt wat je niet zo goed kan zien.
Antwoord op jou vraag of het een fobie is? Wil je dat eigenlijk wel? Noem het iets waar je last van hebt en probeer er aan te werken. ;)

@ Joyce: New York is een plek waarvan ik weet dat ik er nooit heen zou gaan vanwege de gebouwen. Toch, als je het graag wil, dan is er altijd een mogelijkheid. "Waar een wil is, is een weg". Je zal voor jezelf een manier moeten vinden om met deze vrees om te kunnen gaan.
Heel simpel en misschien een beetje flauw (maar niet zo bedoeld): Doe een pet op waardoor je niet zo goed door hebt wat er boven je afspeelt.

Ik ben bang als ik bijvoorbeeld precies voor een hoog gebouw sta en naar boven kijk. En eens een keer was er zo'n vleugel van een molen van een of ander bedrijf en die stond op de parkeerplaats en ik schrok me kapot want ik had egt niet verwacht dat dat zo groot kon zijn omdat het zo klein lijkt in de lucht en ik durfde ook niet egt dichtbij te komen. En in een zwembad heb je soms van die onderwater lampen en als je van verweg kijkt onderwater dan zie je een heel klein licht puntje maar wanneer je steeds dichterbij komt dan wordt ie veel groter en daar wordt ik ookal zo bang voor.

maaar mijn vraag is of dat wel een fobie is , of is dat gewoon een angst of is het aanstellerij???, want mijn broer zegt dat het aanstellerij is en daarom wilde ik even iemands anders mening

Ik dacht dat ik mezelf aanstelde maar elke keer weer gaat het duizelen als ik omhoog naar een groot object kijk. Ik heb het niet met wolken maar wel met grote dingen. Zo heb ik een luchtballon zien opsteigen, heb alleen maar naar het bakje kunnen kijken. Een groot orgel in een kerk, kan ik alleen zien op plaatjes. Gedagzwaaien naar iemand in een flat? Vergeet het maar.
Mijn vriend wil met mij naar New York. Dit lijkt mij dus niet zo'n goed idee. Iemand een oplossing hiervoor?

heb last om in en voor hooge gebouwen omhoog te zien,op het werk om in hooge lokaties te stockeren
als ik buiten kom en er zijn wolken heb ik dat ook.Als ik aan het rijden ben in bergen,geen last van de dieptes maar wel het zicht voor mij.

raar dat hier nog geen reacties staan
ik zit al jaren met angsten heeft misschien mij ook een hartaanval bezorgd(niet bewezen)
maar door gehuwd te zijn en je maar zoveel mogelijk laten zoeken naar redenen om maar niet op reis of musea bezoek of op een hoogte zitten in de cinema of te wandelen en omhoog te kijken naar gebouwen naast u en dan je vrouw voor een ander kiest is erg maar ik gun het haar al doet dit zeer veel pijn
maar ik zit er al wat mee vanaf mijn jeugd maar dan let je er zo niet op wel toen we moesten turnen dierf ik geen kopstandlater in het leger waren er ook opstakels in de hoogte dan
en dat groeide en groeide
tot ik nu met iemand bij me eigenlijk de gewone wegen ook met de auto redelijk gaat maar niet alleen
ik had van de arts door de situatie van de scheding serenase gekregen en dat hielp voor mijn angsten iets en ook nog akton
nu op het ogenblik wil ik op reis en wil ik vliegen enz
maar de angst houd me tegenen wat moet ik doen antiedepresiven gaan nemen of niet
ik wil een gewoon sociaal leven hebben en alles kunnen doen
ben al 56 dus wat zouden julie doen
graag reactie
walter