Angstlijst - Mindtuning
Angsten per categorie
Sociaal

iedere sociale fobie en angst

Ruimtelijk

Hoogtevrees, pleinvrees, rijangst, etc.

Natuur

dieren, insecten, onweer, water, natuurverschijnselen, etc

Lichamelijk

naaldangst, verwondingsangst, bloedangst, etc

Overig

Alle angsten en fobieën die niet tot een van de andere classificaties behoren.

Waar komen al die vreemde angsten toch vandaan? (En hoe kom je er vanaf?)

Printvriendelijke versie

De creatieve geest
De menselijke geest is bijzonder creatief in het bedenken van oplossingen, maar ook in het bedenken van problemen. Beiden passen in hetzelfde proces van ontwikkeling en vooruitgang: zonder probleem geen oplossing. Dagelijks worden we omringd door de meest vernuftige uitvindingen en creatieve uitingen. Het Internet is een goed voorbeeld van wat er uit het menselijk brein kan ontstaan. Mensen zijn meesters in het bedenken van scenario’s die een echt leven kunnen gaan leiden. Een vaardigheid die ons soms van pas komt.

Maar onze geest kan ook dingen bedenken die ons tegenwerken. Een reeks treffende voorbeelden vind je op deze site; kijk maar naar de lijst van alle verschillende angsten. De meeste mensen kunnen zich bij veel vormen van irreële angst niets voorstellen. Maar in bijna iedereen huist wel de aanleg tot onlogische, vergezochte, vooringenomen en bevooroordeelde gedachten. En wanneer we die combineren met angstprikkels wordt het aannemelijk dat ieder mens ook de potentie heeft om onlogische, vergezochte, vooringenomen en bevooroordeelde angsten te vormen.

De directe oorzaak van een irreële angst
In het geval van een angstprobleem is het een belangrijke eerste stap om te beseffen waar deze angst vandaan komt. Dat betekent niet dat we per se in het verleden hoeven te spitten om het antwoord te vinden op waaróm iemand nu specifiek bang is voor spinnen, een vliegfobie heeft of waarom iemand 30 keer in een uur zijn/haar handen moet wassen. Iedere vorm van irreële angst, paniek en/of dwang is het gevolg van een overactiviteit van het zenuwstelsel. Het angstspectrum is breed en gaat van een lichte verlegenheid tot paniekaanvallen, van een zekere mate van faalangst tot een dwangstoornis die je leven beheerst. Maar ze hebben met elkaar gemeen dat ze allemaal producten zijn van ons onbewuste zenuwstelsel, dat zichzelf een verhoogde activiteit van angst heeft aangeleerd.

Stress en leefstijl
Wanneer je lange tijd hebt blootgestaan aan stress of verwarring, of een heftige gebeurtenis hebt meegemaakt - soms in combinatie met bepaalde leefpatronen (roken, alcohol, suikerrijk eten en koffie) of overgenomen angstig gedrag uit de omgeving - raakt het zenuwstelsel overactief. Deze overactiviteit verstoort je lichaamsfuncties en dit verstoort dan weer het denken. Er ontstaat een programmafoutje en hieromheen een gedragspatroon: het onderbewuste is zelf een creatief proces gestart om de angstgevoelens te legitimeren. Dit op basis van herinneringen en associaties. Zo ontstaan de meest creatieve angsten. Maar: ze zijn een onterecht signaal van je lichaam; er is in gevallen van irreële angsten namelijk redelijkerwijs geen sprake van écht gevaar. Het zijn loze gevoelens en gedachten die er alleen maar zijn omdat je zenuwstelsel een ‘verklaring’ heeft gezocht voor de actieve conditie waarin het verkeert (je angstmechanisme is op de ‘aan’-knop blijven steken en denkt nu dat dit normaal is). Vervolgens ontstaat de neiging om iets met die angst te gaan doen, volkomen logisch. Je luistert (gehoorzaamt) naar de signalen, gaat naar therapie, spreekt over je angst, leest van alles over je angst, verbijt je over je angst, gaat zoeken naar verklaringen, vechten tegen je angst, en ga zo maar door.

Ziekte of gewoon… een gewoonte?
Dit zijn allemaal gedragspatronen die het zenuwstelsel conditioneren en actief houden, om dat te doen wat het nu heeft aangeleerd te doen. En dat is de valkuil waarin iedereen met een angstconditie steeds weer trapt. Deze informatie is heel belangrijk om te begrijpen. Wanneer je last hebt van overmatige angst, ben je niet echt bang in de zin dat je daadwerkelijk in gevaar bent. Maar je beleeft wél de sensaties en gedachten van angst. En deze zijn het product van een overactief deel van je zenuwstelsel; een activiteit die je zelf - onbedoeld - in stand houdt door er in mee te gaan, en er denkt wat mee te moeten doen. De meeste therapeuten en psychiaters vertellen dit niet aan hun patiënten. Sterker nog, ze zijn hier nauwelijks van op de hoogte. Ze behandelen angst als een psychologisch probleem of als een ziekte. Sommige psychiaters geloven nog steeds dat de oorzaak van een angstconditie een chemische disbalans is van neurotransmitters (stofjes) in de hersenen. Maar zoals de huidige moderne wetenschap bevestigt, wordt angst niet veroorzaakt door een chemische disbalans, maar is de chemische disbalans hooguit een gevolg van een overactiviteit van het zenuwstelsel. Er zijn ook therapeuten die denken dat het ligt aan een verstoring van energiebanen, dat angst een erfenis is uit een vorig leven, of mogelijk het gevolg van een contact met buitenaardse wezens. Een angstprobleem is geen van allen: het is een gedrag, een geconditioneerde gewoonte die de overactiviteit van een deel van je zenuwstelsel in stand houdt.

Criteria voor goede hulpverlening
De beste manier om van je angstklachten af te komen, is een goede coach of therapeut vinden die dit precies snapt. Daar zijn er jammer genoeg maar weinig van. De meeste therapieën, inclusief cognitieve gedragstherapie, gaan met de angst aan de slag en niet met de oorzaak. Dit heeft een contraproductief effect. Men kán wel ver komen in het beheersen van de angst, bijvoorbeeld door exposure, maar de angst gaat bijna nooit helemaal weg. Hij wordt in het meest gunstige geval ‘leefbaar’, en dat is eigenlijk het meest ongewilde effect, omdat je bij de kleinste tegenslag zo weer op je oude angstniveau zit. Medicatie is evenzeer af te raden, dit heeft alleen maar een onderdrukkend effect, is schadelijk voor de gezondheid en gaat vaak gepaard met vervelende bijwerkingen. Angst is een bewust en onderbewust aangeleerd gedragspatroon, net als nagelbijten, en leer je niet af met een pilletje. De meeste mensen krijgen hun ‘oude’ angstbeleving terug nadat ze met de medicatie stoppen.

Belangrijke stappen om angst te overkomen
De eerste stap is je angst te ontmaskeren: door de beelden en gedachten in je hoofd af te stemmen op de werkelijkheid. Vervolgens is het zaak je energie en gedachten weer te richten op dingen die je wél wilt. En dan te stoppen met je oude gedragspatroon en weer leuke activiteiten te gaan ondernemen. Zo kom je uit de cirkel en reageert jouw lichaam met nieuw, niet-angstig gedrag. Omdat het voor jouw lichaam en zenuwstelsel veel makkelijker is om niet-angstig te zijn, kan dit proces razendsnel plaatsvinden. Denk dan eerder aan dagen, dan aan weken. Het is belangrijk om een goede coach of therapeut te vinden, die precies begrijpt wat een angstconditie is en dus weet hoe je deze elimineert. Nogmaals, dit zijn er weinig en de meeste snappen er niets van (en doen dus maar wat). Ze zijn meer onderdeel van het probleem dan van de oplossing. Op deze site proberen we steeds meer goede adressen te verzamelen en te delen. Het beste adres in Nederland is Mindtuning: www.MindTuning.nl van de bekende angstcoach Pieter Frijters. Hij hielp vele bekende Nederlanders en nóg meer ‘normale’ mensen van hun angsten af. Het is in ieder geval belangrijk iets aan je probleem te doen, want last hebben van angstprobleem kost ontzettend veel levensplezier. Onnodig, want met een goede aanpak is het snel en eenvoudig op te lossen.

Reacties

Beste allemaal, Ik heb erg…

Beste allemaal,
Ik heb erg veel last van doodsangst. Nu blijk ik een angst/paniekstoornis te hebben.
Volgens mij psycholoog en huisarts zou deze erfelijk kunnen zijn, gezien er aan m'n
vaders kant van de familie nogal wat van dit soort problemen gespeeld hebben. Ben ik dan
echt erfelijk belast? Ik heb panische angt voor de dood, dat het m'n dagelijkse gezinsleven
verprutst. Iedere ochtend wordt ik wakker met stress in m'n lichaam en kan mijn gedachten
niet verzetten. (weer een dag dichterbij !) Wat ik ook doe, het blijft rommelen in m'n gedachten. Ik ben ten einde raad. Wie buiten mijzelf kan mij helpen??
mvg, ron

Beste Sabina & Anoniem. Ik…

Beste Sabina & Anoniem.

Ik heb op deze pagina (3 post omhoog) mijn verhaal gedaan.
Zover ik weet is er geen enkele andere methode die jullie zo snel en efficient kan helpen als MindTuning. Ik heb alle therapieen en medicatie doorlopen, en niets hielp.
Dat je hulp nodig hebt is een feit. Belangrijk is dat je de goede weg kiest.
Wat mij voor MindTuning deed kiezen was o.a. de visie dat een angststoornis er "ineens' is, en dus ook heel snel verholpen kan worden.
Dit klonk me heel logisch. Anders lees de text op deze website eens door: www.paniek.nl Dan krijg je een beetje beeld.
Heel veel succes!!
Groet, Marije.

Hallo , ik heb sinds twee…

Hallo ,

ik heb sinds twee jaar nu ups and downs ,
Ik kom niet meer overal , ik durf niet op vakantie meer met het idee dat ik dan een paniekaanval krijg , het is alsof ik moeilijk kan ademen juist ik ga dan hyperventileren omdat er zoveel gedachtes rond gaan , ik maak mezelf op hetmoment wijs dat ik hetmoet negeren, focussen op iets anders , alleen dat lukt niet altijd en krijg ik het heel benauwd .
Wat ik hierboven lees klopt enorm , alleen hoe ga ik hier mee om en wat als als mijn gedachtte nou toch weer afweegt en ik niet weet wat ik moet doen .
ik ga niet meer met de metro omdat het me te druk is.
bang dat iemand zal zien wat ikmankeer .
ik heb er veel overna gedacht alleen ik kom er steeds niet uit.
Als het opkomt voel ik me maag samentrekken , ik voel dat ik me overzicht op mijn omgeving verlies alles gaat te snel .

kunt u mij misschien vertellen wat ik het beste kan doen .

gr LJ

hallo allemaal ik heb sind 6…

hallo allemaal
ik heb sind 6 jaar last van angstoornis die begonnen is met een paniekaanval , ik dacht op dat moment dat ik dood ging, toen na die tijd kreeg ik allemaal klachten en vooral bang om dood te gaan, ook heb ik therapie gekregen wat totaal niet veel geholpen heeft, toen moest ik aan de medicijnen. toen ik die slikte ging het redelijk het was zo wel leefbaar tot dat ik zwanger raakte ik moest van mijn medicatie af, toen begonnen mijn angsten over te gaan op straks doe ik ons wat aan bv van de trap springen of iets anders, echt verschrikkelijk na de bevalling ging het bergafwaart met mij, ik moest toen meteen weer aan de medicatie ook speelde oen de hele tijd de anst door mijn hoofd van straks doe ik mijn dochtertje wat aan was ik de hele dag mee bezig echt een rot tijd, nu 2,5 jaar later heb ik af en toe daar nog last van nu ben ik steeds bang dat ik haar med geef echt verschrikkelijk hoe krijg je zoiets in je hoofd ik wordt er gek van ik wil er van af ik wil genieten van mijn kleine princess waar ik heeeeeeeeeeel veel van hou, mijn vraag is hoe kan het dat mijn angst voor de dood ineens is overgegaan in de angst om haar wat aan te doen en weet iemand mischien wie mij helpen kan om te genezen

hallo ik kreeg 6 jaar terug…

hallo ik kreeg 6 jaar terug last van paniekaanvallen was dan voordurend bang om dood te gaan, kreeg daar med voor paraxetine en oxazepam wat ik nu jammer genoeg weer gebruik. toen ik 2,5 jaar gelden zwanger raakte moest ik daar van af, toen kreeg ik ansten om mij zelf wat aan te doen, bv van de trap springen etc toen ik bevallen was ging het bergafwaarts, ik moest gelijk weer aan de medicijnen, ik was voordurend bang om mijn dochtertje wat aan te doen, dat was echt verschrikkelijk, mijn vraag is hoe kan het zomaar dat mijn angst voor de dood nu is overgegaan in de angst om haar wat aan te doen, ik heb er nu sinds een paar dagen ook weer last van ik wordt er gek van ik wil gewoon normaal kunnen genieten van mijn dochtertje, en therapie heb ik ook gehad wat mij niks heeft geholpen, weet iemand mischien hoe jullie mij kunnen helpen

groet sabina

Hoi iedereen, heel…

Hoi iedereen,

heel interessant en vooral heel herkenbaar alle verhalen.
Ik liep als gevolg van een burn-out een flinke angststoornis op.
Ik dacht in eerste instantie dat ik het aan m`n hart had. Ben alle specialisten langs geweest, maar ik was fysiek top-fit. Naagezien mijn eerste paniekaanval in een kleine ruimte ontstond was ik accuut claustrofobisch. Dit ontwikkelde zich verder en verder, tot straatvrees aan toe.
Als ik zo af en toe nog de moed had om naar de sportschool bij mij op de hoek te wandelen (met het hart gierend in m`n keel en zeker niet met de auto want dat durfde ik al lang niet meer..)
keek ik altijd dat ik op het toestel zo dicht mogelijk bij het reanimatie-apparaat zat...Je wist immers maar nooit...misschien was het toch nu echt m`n hart..

Ik kan nog zeker 100 regels met voorbeelden uit mijn angst-carriere opschrijven.

Belangrijker is hoe ik eraf gekomen ben, en vooral blijf!

Aangezien mijn klachten zo divers waren (geef het maar een naam...burnout/claustrofobie/ademhalingsvrees/hyperventilatie/straatvrees/smetvrees...het was een komen en gaan van klachten) wist de reguliere arts/psycholoog/psychiater enz totaal geen raad met me.
Ik kreeg medicatie en exposure-therapie (grootste en zwaarste martelgang waar ik ooit in gezeten heb), maar niets hielp. Het werd alleen maar erger.

Na jaren van behandelingen en therapieen vond ik bij toeval de site van Pieter Frijters op internet.
( www.mindtuning.nl).
Na wat leeswerk heb ik me direct ingeschreven voor zo`n groepscoaching.
Wat ik op zijn site las klonk te mooi om waar te zijn, maar alle reacties van mensen die er al geweest waren trokken me over de streep.
M`n vakantiegeld + wat geleend en met m`n laatste restje moed helemaal naar Waddinxveen...
Een regelrechte hel als je en straatvrees hebt, en niet meer in een auto durft en al helemaal niet op de snelweg komt...

Om een lang verhaal kort te maken, zijn training en methodiek waren voor mij een verademing.
De groep was leuk en allemaal kwamen we min of meer voor hetzelfde. Geen gegraaf in je verleden, geen toestanden, maar puur oplossingsgericht.

Na 2 dagen (met 14 dagen er tussen) en alle oefeningen intensief getraind te hebben was ik angst-vrij !
Dit is inmiddels 2 jaar geleden en de angsten zijn nooit meer teruggeweest.

Ik kan jullie allemaal deze training/cursus aanraden. Mijn leven heeft het totaal veranderd en daar ben ik iedere dag nog steeds heel blij mee.
AUtorijden, de straat op, drukte, harde geluiden, de trein/lift/tunnels, hartkloppingen......mij maakt het nooit meer bang.

Groetjes, Marije.

Ik heb angst om alleen in…

Ik heb angst om alleen in onbekende ruimtes te zijn en ben heeeel erg bang voor indringers/inbrekers. Dit heb ik het meest in bed, en daardoor ga ik als ik alleen ben ook zo lang mogelijk NIET naar bed. Het liefst blijf ik dan heel de nacht op, ookal moet ik de volgende morgen werken.
Als baby was ik al bijzonder bang. Pas toen ik 4 en een half jaar oud was heb ik voor het eerst kunnen slapen zonder een plukje van mijn moeders haar beet te houden. Ik kan mij herinneren dat ik als peutertje altijd wakker lag en ZEKER wist inbrekers te horen. De nachten dat ik op mijn blote voetjes uit mijn kinderkamertje naar mijn moeders bed liep, daar uren huilend naast haar bed stond omdat ik niet durfde te bewegen of geluid te maken, kan ik niet meer tellen. Tot ongeveer mijn 11e jaar kroop ik regelmatig 's nachts of 's avonds tussen mijn ouders in bed omdat ik dus gewoon ECHT niet kon slapen en ook absoluut niet meer naar bed wilde. Als mijn moeder even in de tuin was kroop ik op mijn 9e jaar nog met de gordijnen dicht en mijn kamerdeur op slot met kussens en dekens onder mijn bureau.
Vanzelfsprekend ging ik me tijdens mijn pubertijd afzetten tegen mijn ouders, was heel ondernemend en op mijn 13e best wel zelfstandig en vrijgevochten voor mijn leeftijd. TOCH was ik bang als mijn ouders er 's avonds niet waren.

Ik ben nu 19 en woon sinds kort bij mijn vriend. De eerste tijd dat ik bij hem 'logeerde' had ik nergens last van. Thuis wel, als mijn ouders bijvoorbeeld met vakantie gingen zonder mij (ongeveer vanaf 14 jr.) Thuis blijf ik makkelijk de hele nacht op omdat ik weet dat ik in bed ELK geluid aanzie voor een inbreker, zelfs het geluid van mijn eigen hartslag uiteindelijk en geluiden die ik me inbeeld of een miniscuul kraakje van mijn deken die ik altijd over mijn oren getrokken houd.
In het begin was ik overdag bang als ik bij mijn vriend alleen thuis was, toen was dat nog niet mijn thuis. Ik ben altijd bang in ruimtes/ huizen dat iemand me daar wat zal doen als ik daar ben.
Nu dit meer mijn thuis is geworden voel ik me 8 van de 10 x overdag gewoon op mijn gemak maar zodra mijn vriend avonddienst (12 uur thuis) of nachtdienst (10 uur 's avonds weg, 8 uur 's morgens thuis) heeft denk ik alleen maar aan 1 stuk door dat er iemand binnen is.
Hij heeft een groot huis wat uit 3 verdiepingen bestaat. Aan zijn achtertuin heeft hij een schuifdeur waar 3 jaar geleden 2 x in een maand door is ingebroken. Hij heeft door balken vast te schroeven in de deur gezorgd dat deze niet meer open kan, het is dubbele beglazing, en toch ben ik nog CONSTANT in de veronderstelling dat er iemand binnen is. Ik WEET dat ik me eroverheen moet zetten, en ik denk ook constant, ER IS NIEMAND. Waar is die stoere meid die ik buitenshuis ben?
De laatste tijd slaap ik heel slecht, ben ik constant wakker en kan ik bijna niet in slaap vallen als mijn vriend al slaapt. Uiteindelijk krijg ik het zo benauwd dat ik gewoon rechtop ga zitten in bed en naar het trapgat ga zitten staren met gigantische kikkerogen in het donker totdat mijn vriend wakkerword.
Neem bijvoorbeeld nu. het is 02:08 en ik zit in de woonkamer. ik maakte me al heel de avond druk tot mijn vriend wegging. Toen ben ik zelfs gaan huilen. Ik dwing mezelf wel hier te blijven, want voorheen ging ik thuis slapen als hij nachtdienst had. Vanaf 10 uur zit ik in een stoel met de laptop kerstliedjes te luisteren die ik totaal niet boeiend vind en om de 5 seconden naar het gordijn voor de trap te loeren (de huiskamer is op de 1e verdieping, ingang op de begane grond). Ik ben al 5 x op het balkon achter wezen kijken of er voetstappen in de sneeuw in de tuin staan en ik word knettergek.
Enkele weken geleden is bij mij mogelijk adhd van het gecombineerde soort geconstateert. niet met 100% zekerheid, maar dat zeggen ze er geloof ik bijna altijd bij..
Is het een mogelijkheid dat dit verband houd met het feit dat ik me heel slecht kan concentreren, dus dat ik het lastig vind me op iets anders te focussen. Dat probeer ik namelijk heel vaak.

Ik ben benieuwd en hoop op een reactie of tips!!!!

alsvast bedankt.

Hallo, Paniek stoornissen…

Hallo, Paniek stoornissen (aanval)

Ik ben getrouwd met mijn man die last heeft van paniek aanvallen. De hoofd oorzaak is stress in allerlei vormen. Dagelijkse dingen, zoals kind die druk is, werk etc.. Normaal kan hij hier redelijk mee omgaan alleen heeft hij dan in een keer deze aanvallen, waarbij hij waanbeelden krijg. Wantrouwend is en denkt dat alles een complot tegen hem is.Hij heeft nu medicijnen hiervoor. Heeft iemand hier ook ervaringen mee en kan ons mededelen hoe er mee omgegaan wordt.

Hallo, ik ben 15 en ik heb…

Hallo,

ik ben 15 en ik heb heel veel soorten angsten. op mijn lijst staan er nu al 6.
mijn ergste angst is spiegelangst en ik wil er vanaf. ik zou dolgraag mezelf in de spiegel aan willen kijken als ik mijn haar kam. ik heb er een paar oplossingen voor mezelf bedacht waardoor ik er nog redelijk mee om kan gaan, ik kan in de spiegel kijken als er andere mensen in dezelfde kamer zijn en ik me op hen concentreer ook kan ik proberen me op mezelf te concenreren ( dat niet altijd lukt).
voor de rest heb ik ook nog angst voor: ondoden,geesten,het donker en haaien (dat komt denk ik vooral door de films die ik heb gekeken). en ook angst om alleen in een grote ruimte te zijn.
is het mogelijk om zo veel angsten te hebben?

hallo ik heb zins 1 jaar ok…

hallo

ik heb zins 1 jaar ok onzetten angst aanvallen maar het ging meestal met een kwartiertje over.
Nu zins een maand of 2 word ik niet meer rustig en denk dat ik bijna geen adem kan hallen en dat ik zal gaan stikken ok al weet ik dat het niet zo is of heb het gevoel dat me hart er mee stopt nu ben ik zins 2 weken bij een onspannings teherapie en ik begin het al wel een beetje te merken als je angstig bent ga je al je spieren aan spannen wa door je nog meer gespannen word je kun je dan niet meer onspannen ik leer daar hoe je zelf weer kan onspannen mar nou komt het nu heb ik sins een paar dagen dat ik niet meer durf auto te rijden ik denk dan wat je voelt dat je hart over slaat dat bij mijn in de hersen gebeurt en zet dat ok de auto meder malen aan de kant heeft meschien iemand hier een tip vor mijn hoe ik me zelf in de auto rustig kan krijgen ik word er niet goed van en ik ben afhankelijk van de auto omdat ik niet goed kan lopen dus fietsen wordt voor mijn erg moeilijk en nu ben ik de dus weer afhankelijk van andere hoop snel iets van jullie te horen of van iemand wie dit ok erkent en met mijn in contacht wil komen

grtjs

Pagina's

Direct aan de slag
met het oplossen van je probleem?

Dat kan nu ook online!
Klik HIER voor meer info.

 
“Ik slikte hartmedicijnen om rustig te blijven”
 
“Ik had zélf mijn angsten heel groot gemaakt”
 
“In gesprekken struikelde ik over mijn woorden en verkrampte”
 
“Ik durfde de straat niet meer. Alleen thuis was het veilig”